پنج باوری که نمیذارن به زندگی دلخواهت برسی
حاضرم شرط ببندم که نواحی از زندگی هستند که در اون جلوی خودت از انجام دادن کار مهمی میگیری. ما تو زندگی معمولا سر راه خودمون موانع میذاریم. چند مصال از نواحی مختلفی که ممکنه توی اون ها سر راه پیشرفتت مانع گذاشته باشی:
شخصی: ممکنه بخواهی به شهر جدیدی مهاجرت کنی، یا یه رابطه رو به پایان برسونی، یا اعتیاد به الکل رو ترک کنی.
حرفه ای: ممکنه میخواهی اون کتابی که شروع رو تموم کنی. یا ارشد شرکت کنی یا دکترا بگیری. ممکنه کلا بخواهی دانشگاه رو ول کنی و بری سراغ آرزو هات
معنوی: شاید میخواهی از باور های قدیمی که داری رها بسی، یا میخواهی مدیتیشن تمرین کنی و…
این ها مثال هایی هستن از کارایی که ممکنه بخواهی انجام بدی اما با مانع های ذهنی جلوی خودت رو بگیری. توی این مقاله میخواهیم درمورد باور های محدود کننده صحبت کنیم.
ما معمولا طوری رفتار میکنیم که انگار نیازه بقیه کارامون رو تایید کنن تا بتونیم زندگی حقیقیمون رو زندگی کنیم. پنج تا از باور های رایجی که معمولا ما رو عقب نگه میدارن رو با هم بررسی میکنیم:
همه باید کاری که من انجام میدم رو تایید کنن.
وقتی منتظر تایید دیگران هستی، کنترل زندگیت رو در دست اون ها قرار میدی. به هرکسی که سعی داره پتانسیل های تو رو محدود کنه خیلی راحت بگو: «خدانگهدار.»
بجای اینکه زمانت رو برای متقاعد کردن دیگران تلف کنی، انرژیت رو برای حل کردن چالش ها نگه دار. تو برای خلق زندگی دلخواهت فقط به اجازه خودت نیاز داری.
من نمیتونم انتقاد ها رو تحمل کنم
برای به انجام رسوندن هر کار با ارزشی توی زندگی، باید این احتمال رو بپذیریم که بعضی ها ممکنه از کاری ما انجام میدیم خوششون نیاد. اگه یه نویسنده انقدر محتاط باشه که چیزی بنویسه که دیگران نقدش نکنن، هرگز نمیتونه چیزی بنویسه که ارزش خوندن داشته باشه.
من نباید شکست بخورم
احتمال شکست خوردن معمولا ما زو قفل میکنه و عقب نگه میداره، انگار که شکست خوردن بد ترین اتفاق ممکنه. اما برای رد شدن از این باور محدود کننده کافیه دیدگاهت رو تغییر بدی و به شکست به چشم کسب تجربه ببینی. مطمئنا اگر حاضر باشی تجربه کنی، حتی اگه شکست خوردی درس بگیری و بزرگتر بشی. میتونی راحت تر حرکت کنی و یادت باشه، حرکت مهمه. فقط انجام دادن و درس گرفتن و بهتر شدن.
من باید توی خط خودم حرکت کنم
«خط خودم» معمولا یعنی اون خطی که فکر میکنیم دیگران بهمون نسبت دادن-خط آروم، خط قابل پیش‌بینی، خطِ زیاد انتظار نداشته باش… شاید نخواهیم با انجام دادن کار جدید توجه زیادی رو جلب کنیم
، یا نگران باشیم دیگران فکر کنن بخاطر اینکه رویا هامون رو دنبال میکنیم خوش خیالیم. اما حقیقت اینه تو خودت باید تصممی بگیری که خط تو چیه و خودت باید تصکیم بگیری چه موقع وقتشه که یه راه جدید رو انتخاب کنی.
من نمیخوام بقیه رو ناامید کن
اگر نخواهی بقیه رو نا امید کنی، مجبور میشی با کسی ازدواج کنی که انتخاب تو نیست، یه شغلی رو بری که مناسبت نیست و خدایی رو عبادت منی که بهش باور نداری… و این زندگی برای تو نا امید کننده خواهد بود. هیچکس بهتر اژ تو نمیدونه تو چه نیاز هایی داری. هیچکس بجز تو زندگی تو رو زندگی نمیکنه. فقط تویی که باید صبح بیدار بشی و با روزت روبرو بشی. و فقط تویی که باید شب با انتخاب های خودت به خواب بری.
یادت باشه، مشاوره گرفتن از دیگران با اجازه گزفتن خیلی فرق داره. تو ممکنه نیاز داشته باشی با کسی که تجربه و اطلاعات بیشتری داره مشورت کنی. اما در نهایت این خودتی که باید تصمیم بگیری. ما میتونیم از دیگران دانش قرض بگیریم اما نباید قدرتمون در انتخاب زندگی دلخواهمون رو در اختیار دیگران قرار بدیم.
برای درک بهتر این موضوع و پیشرفت در زندگی میتونی از کتاب انگیزه خود را پیدا کنید استفاده کنی
