تو بزرگترین دشمن خودتی
زیاد این جمله رو شندیدیم، شاید درست باشه، شاید نه. اما چیزی که میدونم اینه که اکثر وقت ها خودتی که خوشحالی رو از خودت میگیری. خودتی که اجازه نمیدی خوشحال زندگی کنی. خوتی که زندگی رو برای خودت سخت میکنی. چطور؟
میخوام یه آزمایش انجام بدی، تنها یه گوشه بشینی و هیچ کاری نکنی. همین. فقط چند دقیقه همه حواس پرتی ها رو کنار بذاری و ثابت بشینی.
متوجه چیزی میشی؟
اگر این کار رو انجام بدی، میبینی که این صدای افکارت هست که تنهات نمیذارن. وقتی همه چیز آرومه میتونی راحت متوجه این افکار بشی. اما در شلوغی زندگی روزمره، این افکار در پشت صحنه میان و میرن.
هر کدوم از این افکار ویژگی های خاص خودشون رو دارن، بعضی از فکر ها تحلیلی از موضوع های روزمره هستن. بعضی از افکار احساس خوبی بهت میدن یا احساس بدی بهت میدن. بعضی از افکار ایده های تازه ای هستن که میتونی برای انجام بهتر کار ها ازشون استفاده کنی.
چیزی که الان میخواهیم درموردش صحبت کنیم افکار ریزی هستن که در طی روز در پشت صحنه زندگیمون حرکت میکنن و ما متوجه شون نمیشیم. افکارن که احساس بدی بهت میدن و انرژی تو رو تحلیل میبرن. همین ها هستن که خوشحالی رو ازت میگیرن.
ببین ما آدم ها موجودات پیچیده و ساده ای هستیم. پیچیده ایم چون هیچکس نمیدونه درونمون چه خبره. ساده ایم چون خیلی راحت قابل پیشبینی هستیم.
برات یه مثال میزنم
فرض کن یه شخصی که بهش اهمیت میدی، خیلی خالصانه ازت تعریف کنه، کار های خوبی که انجام دادی رو تایید کنه، مطمئنا حس خوبی بهت دست میده. مگه نه؟
برای همین میگم ما انسان ها موجودات ساده ای هستیم
حالا فرض کن شخصی که بهش اهمیت میدی با حرفاش تو رو نا امید کنه. بهت بگه مسیری که میری بی نتیجه است. مطمئنا دل سرد میشی…
همین موضوع هر روز و هر لحظه درون ذهنت اتفاق میافته.
بعضی وقت ها تو ذهنت خالصانه از خودت تعریف میکنی، کار های خوبی که انجام دادی رو تایید میکنی. به ویژگی های خوبی که داری توجه میکنی.
بعضی وقت ها هم با افکار نا امید کننده خودت رو نا امید میکنی. به مسیری که درای شک میکنی و …
همه ی این ها در پشت صحنه اتفاق میافته. داری رانندگی میکنی، یه فکر ناخوشایند میاد. داری آشپزی میکنی به خودت افتخار میکنی. تو مصاحبه شغلی ایراد های خودت رو میبینی…
نکته اینجاست که:
افکار تاثیر اصلی رو بر خوشحالی یا ناراحتی تو دارن
اگر به افکارت توجه نکنی، خیلی راحت خوشحالی یا ناراحتی زندگی رو به شانس واگذار میکنی. پس باید یاد بگیریم توجه بیشتری بر افکارمون داشته باشیم و بتونیم به اون ها جهت بدیم و به سمت بهتر ببریم.
